26 Oktober 2004 - 08:20Welkom op ons nieuwe weblog!

Welkom op ons nieuwe weblog/linklog/lifelog! Paper.Blog in ieder geval. Met een nieuwe layout, maar ook de oude artikelen zijn in volle glorie terug te lezen. Aan de linkerkant kun je lezen waar de bandleden momenteel naar luisteren. Verder hopen we dat jullie natuurlijk ook volop mee gaan discussiëren. Dit kan bijvoorbeeld door te reageren op de artikelen, door een bericht te plaatsen in ons vernieuwde gastenboek of gewoon door ons een mailtje te sturen. Opmerkingen/suggesties/bugreports over de site zijn ook zeer welkom, reageer dan op dit artikel. Veel plezier!

25 Oktober 2004 - 19:35Drumpoes naar Dido

07 Oktober 2004 - 17:19Nieuws van het Ace front...

De eerste kocht ik zelf bij Plato in Apeldoorn. De verkoopster vond het zo vreemd dat ik mijn eigen CD kwam kopen dat ze me spontaan korting gaf. Wat is ‘ie mooi ! Ik had het hoesje tot nu toe alleen in jpeg formaat kunnen bekijken en wist dus ongeveer wat het zou gaan worden. Maar om het eindprodukt dan kant en klaar te zien is wel even kicken! 16 September was ook voor mij onvergetelijk. Ik heb vele mensen gezien die ik lang niet gezien had. En erg lekker gespeeld, mijn beste optreden in Ekko tot nu toe. Dat was ook best wel een soort ontlading, eigenlijk. Ik wil langs deze weg gelijk nog even wat mensen bedanken die dit mogelijk hebben gemaakt. De medewerkers van Ekko, natuurlijk. Voor mij persoonlijk de leukste speelplek voor een bandje in Utrecht. Uiteraard alle gastmuzikanten. Het was ons een eer en genoegen… De technici, Henri en Fabrizio. Waarvan vooral Fabrizio nogal wat kritiek heeft gekregen. Daar wil ik nog wel even wat over kwijt. Lange tijd heeft PM getourd zonder geluid-en lichttechnicus. Per zaal ben je dan afhankelijk van de al dan niet kundigheid van het personeel ter plekke. Dat zit soms mee en soms tegen. Vaak zit het zelfs flink mee of flink tegen. Een tussenweg is zeldzaam. Beide hebben we inmiddels meegemaakt dus we weten dat maar al te goed. Buiten het feit dat Ekko best een goede naam heeft op dat gebied hebben we bewust zowel een licht- als een geluidstechnicus op deze ‘klus’ gezet met een behoorlijke reputatie. Ik heb zelf het zaalgeluid alleen tijdens de soundcheck gehoord en kan dus helaas over het optreden zelf niet oordelen. Omdat het podiumgeluid ‘vet-oke’ was hebben we heel soepel gespeeld en gezongen. Mijn broertje vond het zaalgeluid niet optimaal, maar ook niet rampzalig dus echt heel slecht kan het niet geweest zijn. Omdat ik zelf ‘in het vak’ zit ben ik altijd heel kritisch, qua geluid, als ik naar een concert ga. Ik begrijp de kritiek dan ook wel, tot op zekere hoogte dus. Ik denk dat uiteindelijk het belangrijkste is, dat iedereen genoten heeft (de CD verkoop door Plato bevestigt dat alleen maar) dus waar zeiken we eigenlijk over? Ik heb die nacht heerlijk geslapen. De ‘morning after’ was voor mij wel even stressen, want om de 16e vrij te krijgen moest ik drie diensten achter elkaar draaien in Gigant. Daar werk ik als theatertechnicus sinds half augustus en dat bevalt na een leven in de IT ,anderhalf jaar The Box, en nu bijna een jaar werkloosheid uitstekend. Twee maanden geleden had ik geen agenda, nu heb ik al weken geen dagen meer waarop niets staat. Het kan snel gaan. Buiten mijn werk en Paper Moon probeer ik namelijk ook nog zo veel mogelijk pop te mixen. Gelukkig mag ik regelmatig mee met twee van de leukste bandjes van Utrecht, Walker Diver en Stretcher, dus zo kom ik nog eens ergens. Verder heb ik het zo rustig sinds ik in Elspeet woon dat ik zeer veel opneem. Voor mijzelf, PM en anderen. Omdat het grootste deel van mijn familie en kennissen op meer dan 100Km woont, heb ik niet zo veel aanloop als in Utrecht. En omdat ik door mijn werk veel overdags vrij ben oefen ik weer veel meer dan vroeger. Niet alleen de basgitaar en de fretless, maar ook gitaar, mandoline en zelfs mijn pianospel is met sprongen vooruit gegaan. En ik drum weer. Wellicht iets voor de volgende plaat… Vrijdag ga ik voor het eerst een gastrol spelen op een plaatje van iemand anders. Keyboards (jaja), percussie en wat vocalen. Ik heb op de pre-demo van Mischa, in Elspeet opgenomen, die partijen al geprobeerd dus moeilijk is het niet. Wel spannend. Mischa heeft nu een goeie en retestrakke band om zich heen verzameld en de dame durft zowaar te rocken. We namen in tweeenhalve dag acht nummers op. Da’s nog eens doorpezen. Ze zitten nu in de studio van Dick Kemper en doen het voor de CD iets rustiger aan hahaha… Het bleef desondanks nog lang onrustig in Doetinchem….

04 Oktober 2004 - 17:24Autopech en tranen

Afgelopen zondag was een rare rockdag, maar ook een heel complete, want er gebeurde werkelijk van alles. Vanochtend was ik, tegen mijn zin in, heel vroeg wakker. Ik heb de ochtend daarom maar nuttig besteed, en heb gestudeerd op vijf nummers van Aimee Mann. Samen met Hanz ben ik betrokken bij een project waarbij Aimee Mann-songs worden gecoverd, en vandaag was de eerste repetitie, dus het kwam op de keper beschouwd wel goed uit dat ik 's ochtends nog wat tijd over had.
Ik tufte eerst naar Hanz' huisje in Utrecht, en samen zoefden we in zijn luxe Citroën BX naar Alkmaar, waar in Atlantis de repetitie plaats zou vinden. Het was heel genoeglijk, zo met Hanz samen in zijn bolide, en het repeteren was eveneens een groot plezier. We stapten na afloop daarvan dan ook goed geluimd weer in de BX, en gleden vlotjes over het asfalt terug naar Utrecht, totdat... pal na de afslag Oog en Al de versnellingsbak van de BX de geest gaf. Verbouwereerd stuurde Hanz de onschakelbaar geraakte BX het rulle zand naast de uitrit in. Het leek wel een klassieke Fomule 1-opgave, het ontbrak er alleen nog aan dat Hanz aansluitend in leren pak uitstapte, zijn helm afgooide en vervolgens woest tegen een rokende motorkap ging schoppen. Maar in ieder geval, goed mis was het wel met de BX, die we onderweg nog zo uitvoerig samen hadden zitten prijzen voor alle rijgenot en comfort. Het werd dus wachten op de ANWB, die vlot voorreed, de BX vakkundig wegtakelde en ten slotte bij Hanz voor de deur dropte. Daar nam ik afscheid van de geplaagde zanger, en scheurde direct weg in mijn Zilveren Schicht, want ik had mijn Gigant-collega's beloofd te komen kijken naar het concert dat Under Byen later die avond in Gigant gaf. Ondanks alle oponthoud was ik nog tijdens het eerste nummer present in de zaal, en binnen no time verdronk ik in de de prachtige sprookjespop van de de zeven Denen (drie dames, vier heren) op het podium. Ze hadden 's middags saampjes flink aan de waterpijp zitten lurken in de kleedkamer, en het resultaat was daar naar: een hemels, dromerig en melancholiek optreden waar ik volledig van in vervoering raakte. Goeie lichtshow, en goede muzikanten. Eeen band van goed geklede mensen op het podium, twee (!) drummers (m/v), bassiste, een zingende zaag, een cello, een viool, een knorrende Fender Rhodes en bovenal een heel vreemde (maar ook heel mooie) zangeres. Een rijkdom aan aparte ritmes en bloedstollende fluisterzang, het was betoverend en op zeker moment huilde ik van ontroering. Wat is muziek toch een goddelijke bron van troost.

Jeroen.